نرم افزار محاسبه نفس

سلام

یک نرم افزار خیلی توپ برای اونایی که می خوان خیلی توپ و خوب بشن.این نرم افزار رو می تونید برای محاسبه نفس خودتون استفاده کنید. حتما می دونید که محاسبه کردن نفس چقدر مهم است؛خواهش می کنم جهت فهمیدن اهمیت محاسبه نفس به ادامه مطلب بروید.

یکى از موضوعاتى که در روایات بر آن بسیار تاکید گردیده و علماى اخلاق درباره‏اش بسیار بحث کرده‏اند، مساله «محاسبه نفس‏» است.

 

برخی روایات در مورد محاسبه نفس :

حضرت رسول اکرم (صلی اللّه علیه و آله و سلّم ) فرمودند:

« لَا یَکُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّى یُحَاسِبَ نَفْسَهُ أَشَدَّ مِنْ مُحَاسَبَةِ الشَّرِیکِ شَرِیکَهُ وَ السَّیِّدِ عَبْده» (بحار الأنوار، ج‏67 / 72(

انسان مؤمن نخواهد بود، تا این که به حساب نفسش برسد؛ شدیدتر از حسابرسی شریک با شریکش و مولی با بنده اش،

امام علی علیه‏ السلام :

مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِهِ؛

هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کند به عیبهایش آگاه شود.

مَن حاسَبَ نَفسَهُ سَعِدَ؛

هرکه نفس خود را محاسبه کند، خوشبخت شود.

زِنُوا اءَنْفُسَکُمْ مِنْ قَبْلِ اءَنْ تُوزَنُوا، وَ حَاسِبُوهَا مِنْ قَبْلِ اءَنْ تُحَاسَبُوا.

پـیش از آنکه سنجیده شوید خود را بسنجید و پیش از آنکه به حسابتان برسند، خود به حساب خویش ‍ برسید.

عِبادَاللهِ زِنُوا انْفُسَکُمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ تُوزَنُوا وَ حاسِبُوها مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحاسَبُوا

 بندگان خدا ، خود را آزمایش کنید قبل از این که شما را بیازمایند و به حساب خود برسید قبل از این که به حساب شما برسند

امام صادق علیه السلام :

حق علی کل مسلم یعرفنا ان یعرض عمله فی کل یوم و لیله علی نفسه فیکون محاسب نفسه فان رای حسنه استزاد منها و آن رای سیئه استغفر منها لئلا یخزی یوم القیامه

شایسته هر مسلمانی که به مقام ائمه معصومین(علیهم السلام) معرفت دارد این است که هر روز و شب اعمال خود را به نفس خویش عرضه کند و خود، حسابگر نفس خویشتن باشد، اگر در کارهایی که انجام داده خوبی مشاهده کرد در افزایش آن بکوشد و اگر بدی دید از پیشگاه الهی طلب آمرزش نماید تا در روز قیامت دچار ذلت و خواری نشود.”

امام رضا علیه السلام:

مَن حاسَبَ نَفسَهُ رَبَحَ وَمَن غَفَلَ عَنهَا خَسِر؛

آن کسى که نفسش را محاسبه کند، سود برده است و آن کسى که از محاسبه نفس غافل بماند، زیان دیده است.

امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند:

 «لَیْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ یُحَاسِبْ نَفْسَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ فَإِنْ عَمِلَ خَیْراً اسْتَزَادَ اللَّهَ مِنْهُ وَ حَمِدَ اللَّهَ عَلَیْهِ وَ إِنْ عَمِلَ شَرّاً اسْتَغْفَرَ اللَّهَ مِنْهُ وَ تَابَ إِلَیْه» (بحار الأنوار، ج‏67 / 72(

از ما نیست کسی که هر روز به حساب نفس خود نرسد؛پس اگر کار خوبی انجام داده بود خدا را شکر کند و از خدا بخواهد که آن کار را بیشتر و بهتر بتواند انجام دهد و اگر کار بدی انجام داده بود استغفار و توبه نماید.

امام صادق‏علیه‏السلام در این روایت‏به این جندب مى‏فرمایند:

اى پسر جندب، بر هر مسلمانى که ما را مى‏شناسد، لازم است که در هر روز و شب، اعمالش را بر خود عرضه بدارد و از نفس خود حساب بکشد; اگر کار خوبى در آنها یافت، بر آن بیفزاید و اگر کار زشتى یافت، طلب بخشایش نماید تا در  قیامت دچار رسوایى نگردد

در این روایت نیز بر این مساله تاکید شده که هر کس باید از خود حساب بکشد و دست کم، در هر شبانه روز، یک بار خود را محاسبه کند. بهترین موقع براى این کار شب‏هاست که پیش از خواب، دست کم، چند دقیقه در رفتارمان تامل کنیم و  ببینیم که آیا کارهایى که انجام داده‏ایم درست‏بوده است‏یا نه. اگر خطایى انجام داده‏ایم، به آن معترف باشیم و در صدد جبران آن برآییم.

عامل وادار سازنده انسان به محاسبه

امام صادق‏علیه‏السلام در این روایت، بر این نکته تاکید دارند که هر مسلمانى که ما را مى‏شناسد، خود را به ما منتسب مى‏کند و مى‏خواهد برنامه زندگیش را از ما بگیرد، باید کارهاى خود را وارسى کند. این از جمله ویژگى‏هایى است که خداى  متعال به روح انسان عطا کرده که مى‏تواند بر اعمال خود نظارت و مراقبت داشته باشد. این یکى از مسائلى است که بسیارى از فیلسوفان جهان در آن متحیر مانده‏اند.

 هر کس معمولا مى‏تواند به جز خود نظر داشته باشد و به او بنگرد، اما اینکه بتواند به خودش هم نظر داشته باشد از ویژگى‏هاى مهم روح آدمى است. کسانى که درباره معرفت نفس مطالعاتى دارند، به خوبى به این واقعیت پى‏برده‏اند که انسان  موجودى است که مى‏تواند خود را تشویق کند، تنبیه نماید، توبیخ کند و... . اینکه این چه خصوصیتى است نیاز به بحثى مفصل دارد، اما گذشته از آن، یکى از الطاف خداوند است که به انسان مرحمت کرده است. بنابراین، مورد تاکید است که در  هر شبانه روز، دست کم، یک‏بار اعمال خودرابررسى کند; ببیندآیا کار خوبى‏انجام داده‏است‏یا نه.

طبق این روایت، انسان باید حسابرس اعمال خود باشد، اگر کار خوبى در اعمالش مشاهد کرد، توجه داشته باشد که لطفى از جانب خداست، از او توفیق بخواهد که آن کار را بیش‏تر انجام دهد. در روایات دیگرى آمده است که در چنین حالتى،  ابتدا خدا را شکر گزارد، سپس از او بخواهد که توفیق عنایت کند تا فردا کارهاى بهتر و بیش‏ترى انجام دهد. اگر هم لغزشى در اعمال خود مشاهده کرد، تدارک کند و پیش از همه، توبه نماید. البته گاهى توبه لوازمى دارد; مثلا، اگر عملى از او  فوت شده، قضا نماید یا اگر حقى از کسى ضایع ساخته، ادا کند و یا چنانچه کار زشت دیگرى انجام داده، آن را جبران نماید تا کارهاى بد در روح او رسوخ نکند و در نهایت، در قیامت نیز رسوا نشود.

امام صادق‏علیه‏السلام در کلمات خود، ضمن اشاره به محاسبه، این نکته را هم متذکر مى‏شوند که  تا در قیامت، رسوا نگردد. این هشدار ایجاب مى‏کند تا ما توجه نمانیم و کارى نکنیم که در قیامت رسوا شویم. در آن  صورت، دیگر راهى براى جبران وجود نخواهد داشت و به حسرت مبتلا خواهیم شد.

از نظر روحى، چنین هشدارهایى مهم و مؤثر است; زیرا تا وقتى انسان سود یا ضرر کارى را درک نکند نسبت‏به انجام یا ترک آن رغبتى نشان نمى‏دهد. عاملى که انسان را وادار به انجام کارى مى‏کند، نوعى نفع و مصلحتى است که از کار عاید  او مى‏شود. یا آنچه او را از انجام آن باز مى‏دارد، ترس از گرفتارى است. اگر بخواهیم برنامه صحیحى اجرا کنیم، باید فواید آن را در نظرمان مجسم نماییم تا انگیزه‏اى براى انجام آن داشته باشیم و آن را بهتر انجام دهیم. عدم توجه به این مسائل  و در نتیجه، کار بدون انگیزه موجب مى‏شود انسان تنبل بار بیاید و مسائل را جدى نگیرد. بنابراین، براى جلوگیرى از پشیمانى - که از هر عذابى دردناک‏تر است - انسان باید از همین حالا به حساب خود رسیدگى کند.

یکى از اسم‏هاى قیامت، «یوم الحسرة‏» است.

مساله پشیمانى به قدرى مهم است که یکى از نام‏هاى قیامت‏بدان خوانده شده است. یکى دیگر از نام‏هاى ان «یوم الحساب‏» است. اگر انسان توجه نداشته باشد که روزى به کارهایش رسیدگى  مى‏شود و از او حساب مى‏کشند، احساس مسؤولیت نمى‏کند و به فکر نمى‏افتد که به کارهایش سرو سامانى بدهد، کارى را ترک کند یا به کارى همت گمارد. اما اگر بداند که مساله جدى است، به جزئیات کارهایش هم رسیدگى مى‏کند. در قرآن نیز  به این حقیقت اشاره شده است که عذاب قیامت‏به دلیل فراموشى روز حساب است; همان فراموشى که موجب مى‏شود انسان مرتکب کارهایى شود که در نهایت، عذاب ابدى به دنبال داشته باشد:

«ان‏الذین یضلون عن سبیل‏الله لهم عذاب شدید بما  نسوا یوم الحساب‏»(ص:26)

عذاب براى کسانى است که روز حساب را از یاد برده‏اند، هر چند ممکن ست‏به آن اعتقاد نیز داشته باشند. اما اعتقاد آنها کم‏رنگ است، زنده نیست و در اعمالشان تاثیر نمى‏گذارد.

قرآن کریم داستان دو برادرى را نقل مى‏کند که یکى از آنها بى‏بند و بار بود و دراموالش، حساب و کتابى نداشت. برادرش هر قدر به او سفارش مى‏کرد که مراقب اعمال و کردار خود باشد، مى‏گفت:

«ما اظن الساعة قائمة و لئن رددت الى ربی  لاجدن خیرا منها منقلبا»(کهف:36(

 تصور نمى‏کنم قیامتى برپا شود و اگرهم به فرض(خدا و قیامتى باشد و)من به سوى خداى خود باز گردم، در آن جهان نیز از این دنیا منزلى بهتر خواهم یافت.

قرآن با اشاره به این داستان، مى‏خواهد بگوید: چنین اعتقادى به معاد فایده‏اى ندارد; زیرا رکن اساسى اعتقاد به معاد، اعتقاد به حساب است. ما همه در آن جهان زنده مى‏شویم تا نتیجه اعمالمان را ببینیم، و گرنه صرف اعتقاد به زنده شدن  کارآیى ندارد. لازمه این‏چنین اعتقادى هم توجه به عاقبت کار از همین دنیاست. بنابراین،درروایتى پیامبرصلى الله علیه وآله مى‏فرمایند:

حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا»; (2(

 پیش از آنکه به حساب شما برسند، خود را مورد محاسبه قرار دهید.

اگر چنین باورى در انسان وجود داشته باشد که روزى به همه اعمالش رسیدگى مى‏گردد و مطابق آنها دقیقا پاداش یا کیفر داده مى‏شود، به فکر محاسبه نفس خود مى‏افتد و از خود حساب مى‏کشد

مراحل محاسبه :

مساله محاسبه نفس به قدرى مهم است که حتى برخى از علما در این باره کتاب‏هایى نوشته‏اند. در این باره، آیات و روایات بسیارى داریم و بحث‏هاى فراوانى درباره‏اش انجام گرفته است. در کتاب‏هاى اخلاقى، دستورالعمل‏هایى به افراد داده  شده تا بتوانند بهتر به این مهم بپردازند.

محاسبه چهار مرحله دارد:

اول مشارطه است

 یعنى، صبح انسان با خودش شرط کند که آن روز، وظایفش را به خوبى انجام دهد و از گناهان نیز بپرهیزد.

دوم مراقبه است

 یعنى، در طول روز مراقب خود و اعمالش باشد تا از آنچه با خود عهد کرده تخطى نکند.

سوم محاسبه است

 که در آخر شب، به حساب کارهاى خود برسد; بررسى کند که چه مقدار به وظایف خویش عمل کرده و چه مقدار کوتاهى داشته است.

چهارم معاتبه است.

برخى از علماى اخلاق این مرحله را براى محاسبه ذکر کرده‏اند. یعنى، اگر انسان در محاسبه متوجه اشتباهاتى در رفتارش شد، خود را تنبیه کند تا لغزش‏هایش جبران شود; مثلا، خود را ملزم کند که روز بعد را روزه بگیرد یا مبلغى انفاق  کند یا قدرى قرآن تلاوت نماید یا کار خیر دیگرى انجام دهد تا مافات جبران شود.

اما در مساله محاسبه، آنچه بیش از همه اهمیت دارد، نقش حساب کشیدن از خویش است; اگر کار خوبى انجام داده‏بودیم، خدا را شکر کنیم و توفیق ادامه آن را بخواهیم و اگر قصور ورزیده بودیم، به فکر تدارک آن بیفتیم.

نصب بدون  در صورتی که برنامه اجرا نشد ضروری می باشد.

جهت دریافت نرم افزار NET Framework  بر روی آن کلیک کنید.  

NET Framework

جهت دریافت نرم افزار محاسبه نفس بر روی گزینه دریافت کلیک نمایید.

دریافت